Helena Dobrzyńska, de domo Danilewicz, (ur. 28.09.1884 w Warszawie, zm. 20.08.1947 w Dornach), trzecia córka lekarza Adama Danilewicza. Dzieciństwo spędziła częściowo za granicą, między innymi w Szwajcarii, za granicą odebrała również staranne wykształcenie uniwersyteckie w zakresie nauk przyrodniczych. Wyszła za mąż za lekarza, owdowiała w 1929 r.

Dobrzyńska zainteresowała się antropozofią dzięki swojej przyjaciółce Zofii Rychter. Kartę nr 4 (I) otrzymała 1.01.1924 r. jako członkini Powszechnego Towarzystwa Antropozoficznego (AAG) z siedzibą w Dornach. Należała wówczas do Koła „Słowacki” w Warszawie prowadzonego przez Wigę Siedlecką. Trzy lata później, 20.10.1926 r. wraz z Janiną Bloch-Bucholtz, Antoniną Tołłoczko-Przeradzką, Marią Przyborowską i Zofią Rychter wystąpiła z Koła „Słowacki”, by utworzyć nową grupę roboczą, która dała początek Warszawskiemu Kołu działającemu przy Polskim Towarzystwie Antropozoficznym (PTA). W dokumentach PTA przy jej nazwisku widnieją adresy: Warszawa, Piękna 18 oraz Chmielna 70/73.

Od początku istnienia Warszawskiego Koła PTA Dobrzyńska była bardzo aktywna: jeździła do Goetheanum na zebrania i liczne kursy. Była także na pogrzebie Rudolfa Steinera w 1925 r. Dobrzyńska wspierała Marię Przyborowską w prowadzeniu sekretariatu koła, a w 1934 r., kiedy Przyborowska, po śmierci Luny Drexler, objęła kierownictwo całego PTA, Dobrzyńska weszła wraz z Wandą Chrzanowską (ze Szlenkierów) w skład Zarządu PTA oraz przejęła funkcję kierownika Koła Warszawskiego PTA. Przetłumaczyła na język polski liczne wykłady antropozoficzne, publikując je w formie dokumentów przeznaczonych do obiegu wewnętrznego dla członków towarzystwa, np.: R. Steiner, Boże Narodzenie jako symbol. Dwa wykłady wygłoszone w Berlinie 13 grudnia 1907 roku oraz 21 grudnia 1909 roku, Warszawa 1935; R. Steiner, Wszechświat, Ziemia i człowiek: ich istota i rozwój, jak również ich odbicie w związku jaki zachodzi między mitem egipskim a współczesną kulturą. 11 wykładów wygłoszonych pomiędzy 4 a 11 sierpnia 1908 roku w Stuttgarcie, (przekład wspólnie z Marią Przyborowską), Warszawa 1936; R. Steiner, Boże Narodzenie: święto inspiracji. Wykład wygłoszony w Berlinie 1911, Warszawa 1938 oraz A. Steffen, Ku czci Rudolfa Steinera, Warszawa 1936. Tłumaczyła również utwory Alberta Steffena i Dramaty misteryjne Steinera. Pracowała w Dornach jako nauczycielka kształtowania mowy (Sprachgestaltung). Według ustnej relacji Wandy Chrzanowskiej (córki Bohdana i Fery Chrzanowskich) Dobrzyńska była darzona ogromnym szacunkiem przez zachodnich antropozofów. Od maja 1939 r. przebywała w Dornach, gdzie zastał ją wybuch wojny. Bardzo tęskniła za Polską, do której nie mogła powrócić. 

Monika Rzeczycka

Literatura: Dobrzynska-Danielewicz Helena, 2003, [w:] An­thro­po­so­phie im 20. Jahr­hun­dert. Ein Kul­tur­im­puls in bio­gra­fi­schen Porträts, Pla­to, Bodo v. (Hg.), Dor­nach, https://biographien.kulturimpuls.org/detail.php?&id=852 [31.07.2017]; książka adresowa Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, sygnatura A06.002.004 (Goetheanum Archiv, Rüttiweg 45. Dornach); listy członkowskie i dokumenty grup Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, sygnatura A06.002.016 oraz A02.008.001 (Goetheanum Archiv, Rüttiweg 45. Dornach); relacja Wandy Chrzanowskiej (córki Bohdana i Fery Chrzanowskich) w październiku 2017 [Dornach].

Słowa kluczowe: polska antropozofia, Warszawskie Koło Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, Koło „Słowacki” w Warszawie, Powszechne Towarzystwo Antropozoficzne, AAG, Polskie Towarzystwo Antropozoficzne, PTA, Dornach