Gnostycyzm (gr.), nazwa szkół religijno-filozoficznych z II wieku po Chr. o charakterze ezoterycznym. Gnostycyzm był próbą połączenia chrześcijaństwa z antycznemi misterjami. Jego wyznawcy uważali świat materjalny i grzeszny za twór niższego bóstwa, Demiurga, czyli „budowniczego wszechświata”, siebie zaś za tymczasowych niewolników owego Demiurga, mając nadzieję wyzwolenia się z po­mocą części siły boskiej, która przypadła im w udziale. Dla osiągnię­cia wyzwolenia zalecał gnostycyzm absolutną ascezę. Gnostycyzm wykazuje niektóre podobieństwa do dzisiejszej teozofji.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 31.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic