Medjum jasnowidzące, osoba obdarzona własnościami widzenia lub poznania istniejących, a niewidzialnych rzeczywistości w czasie lub przestrzeni, leżących poza możliwością poznania zmysłowego, niemożliwych do ujęcia na podstawie ogólnie znanych nam praw. Widzi duchy, aurę ludzką, wypadki i sceny dawno minione lub mające dopiero nastąpić w przyszłości; określa niezależnie od wszelkich przeszkód materialnych przedmioty lub listy w zamkniętym, nieprzejrzystym schowku, widzi zdarzenia współczesne na znaczną nawet odległość i t. p. Naogół biorąc, jasnowidze nie podlegają halucynacji, jeżeli chodzi o widzenia w świecie niewidzialnym; jako dowód m. in. może służyć fakt, iż wszyscy jasnowidze zgodnie opisują widziane fenomeny, np. ludzką aurę, „duszę” rośliny pomimo, że ich rewelacje pochodzą z różnych epok, w których o wzajemnem komunikowaniu się nie mogło być mowy. Wielu ludziom jest dostępne jasnowidzenie w granicach świata fizycznego lub w niższych planach niewidzialnego, lecz wgląd w sfery świata wyższego tylko wyjątkowym.

Źródło: Słowniczek wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1936, R. 8, Z. 7, s. 310.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.

Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słowniczek wiedzy duchowej, medium, mediumizm