Cardanus Hieronim (Girolamo Cardano), włoski filozof, lekarz, matema­tyk i astrolog, ur. 23 IX 1501 r. w Pawji, zm. 21 IX 1576 r. w Rzymie. Studjował w r. 1521 matematykę w Pawji i Padwie, został doktorem medycyny, 1534 profesorem matematyki w Medjolanie, 1559 profesorem medycyny w Pawji, w 1562 popadł w zatarg z duchowieństwem, w związku z czem przebywał w więzieniu do 1571. Po zwolnieniu z więzienia był do śmierci pensjonariuszem papieża. Przepowiedział za życia datę swej śmierci na podstawie obliczeń astrologicznych. Przetłumaczył i skomentował astrologlję Ptolomeusza, napisał kilka pism astrologicznych, które doczekały się kilku wydań: De providentia ex anni constitutione, De supplemento Almanach, Geniturarum libri XII, De exemplis C geniturarum, De revolutionibus encomium astrologiae, Segmenta septem aphorismorum astronomicorum. W ma­tematyce podał formułę rozwiązywania równań trzeciego stopnia; we fizyce wynalazł przyrząd, używany do dziś w przemyśle maszynowym i samochodowym („kardan”). Umiał świadomie wprawiać się w ekstazę i oddzielać duszę od ciała.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 16.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic