Waulin Aleksander

 

Aleksander Waulin (Александр Петрович Ваулин), (1894–1976), kompozytor, tłumacz, antropozof, należał do grupy rosyjskiej przy Warszawskim Kole Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego. Otrzymał kartę członkowską nr 105. 

Waulin był absolwentem konserwatorium w Petersburgu, gdzie studiował kompozycję u profesora Borysa Astafjewa. W kręgu twórców w Petersburgu przyszły antropozof był postacią rozpoznawalną. Fascynował się i komponował muzykę awangardową. W 1920 r. poznał Nikołaja Biełocwietowa, jednego z czołowych rosyjskich antropozofów. Być może był to początek antropozoficznej ścieżki Waulina. W 1924 r. razem uciekają w łódce do Finlandii. Od tego czasu rozpoczyna się długa tułaczka Waulina po Europie – ostatecznie  osiada on w Pradze. W tym czasie żeni się z Marią z domu Tołstoj (1908–1993), a w 1929 r. na świat przychodzi jego córka Tatiana (zm. 1999). Kiedy córka ma rok, żona ucieka z przelotnie poznanym aktorem do Ameryki. W źródłach genealogicznych odnajdujemy informację, że Waulin miał również syna Iwana (1939–1971).

W 1930 r. Aleksander Pozzo, kierownik grupy rosyjskiej przy Warszawskim Kole Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, zwraca się do Guenthera Wachsmutha z podaniem od Waulina o przyjęcie go do Towarzystwa Antropozoficznego. Informuje, że aktualnie Waulin mieszka w Pradze, że jego sytuacja materialna jest zła, prosi więc o zwolnienie z kosztów, lub, dodaje Pozzo, potrzebne środki wpisowe mogą zostać pobrane z jego konta. Pozzo dodatkowo informuje Wachsmutha że podczas zjazdu w Warszawie zapoznał Waulina z Marią Steiner i Marią Sawicz.

 

Diana Oboleńska

 

Literatura: książka adresowa Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, sygnatura A06.002.004 (Goetheanum Archiv, Rüttiweg 45. Dornach); listy członkowskie i dokumenty grup Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego, sygnatura A06.002.016 oraz A02.008.001; List z 13.01.1930 Warszawa Wilcza 10/2 Aleksander Pozzo do Wachsmutha, maszynopis, 2 str. (Goetheanum Archiv, Rüttiweg 45. Dornach); Поляков Ф., 2006, Предисловие, [в:] Н. Белоцветов, Дневник изгнания, под. изд. Ф. Поляков, Frankfurt am Main; dane genealogiczne: http://www.rgfond.ru/person/113983; wywiad z bratanicą Olgą Pietrową, http://www.vppress.ru/stories/Kompozitory-zhivut-krasivo-32639.

 

Słowa kluczowe: polska antropozofia, grupa rosyjska przy Warszawskim Kole Polskiego Towarzystwa Antropozoficznego