„Słoneczniki. Kwartalnik. Przegląd Wiedzy Pomijanej”, (czasopismo wydawane przez Marię Horską Szpyrkównę. Ukazały się dwa numery: nr 1 (okazowy) – w listopadzie 1932 i  nr 2 (wiosenny) w marcu 1933. W numerze drugim znajduje się zapowiedź trzeciego, polsko-angielskiego numeru czasopisma, który miał zawierać reklamę polskich mediów spirytystycznych, lekarzy stosujących niekonwencjonalne metody leczenia oraz stowarzyszeń ezoterycznych, skierowaną do gości amerykańskiej wystawy „100 lat postępu” i odbywającego się przy tej okazji zjazdu autorek, na który Szpyrkówna otrzymała zaproszenie [Słoneczniki nr 2: okładka]. Wydawcą czasopisma był założony przez Szpyrkównę „Związek Dobroci” 1932–1933; adres redakcji: Al. 3-go Maja 5, Skład główny: Książnica Atlas, Nowy Świat 59, Warszawa, cena 2 zł.

W drugim numerze znajdowała się charakterystyka profilu czasopisma, odwołująca się do jednej z najważniejszych idei obowiązujących w środowiskach ezoteryków tego okresu, definiujących się jako „metapsychiczne” (np. skupionych wokół Józefa Świtkowskiego), tj. naukowego poznania potencjału ludzkiego umysłu, a jednoczesnie podkreślająca znaczenie wiary: „Słoneczniki są pismem poświęconym badaniu władz psychofizycznych człowieka oraz jego mozliwościom rozwojowym, wskazywanym przez wiare i wiedzę” (Słoneczniki nr 2: 2). Zwraca uwagę tytuł czasopisma, nawiązujący do motywu obecnego w ezoterycznej powieści Szpyrkówny Gwiazda Lucifera z 1928 r., gdzie słonecznikami (w związku z ich skłonnością do obracania się ku światłu) nazywano członków grupy inicjacyjnej. Egzemplarze „Słoneczników” są dostępne obecnie w Bibliotece Narodowej.

Wśród autorów tego tytułu znajdowała się sama jego „kierowniczka”, jak nazwała siebie Szpyrkówna, oraz: Ferdynand A. Ossendowski, L. M. Ramułt, Dr Vergnes, Robert Walter,  inż. Stefan Ossowiecki, Jadwiga Kiewnarska, dr T. Sokołowski, St. Rowita-Nowiński, prof. Blesław Gawecki, L. Czarnomski,  Z. Korwin-Ostrowski, A. Czermiński.

Symboliczna okladka nieznanego autora przedstawiała zgeometryzowane kwiaty słoneczników oraz fragment tarczy słoecznej z promieniami. Na skalnym  urwisku wyobrażone zostały ledwo dostrzegalne sylwetki ludzkie wspinające sie ku górze, gdzie znajdowały się dwie inne postacie (ludzkie lub anielskie) zgodnie wyciągające ręce ku słońcu.  

W drugim numerze Szpyrkówna pisała o problemach finansowych, z którymi borykała się jako wydawczyni. Zapewne to one stały się przyczyną zamknięcia tego tytułu.

Monika Rzeczycka, Urszula Patocka-Sigłowy

Literatura: „Słoneczniki. Kwartalnik. Przegląd Wiedzy Pomijanej”, listopad 1932 (nr 1),  marzec 1933 (nr 2).

Słowa kluczowe: metapsychika, polskie czasopsma ezoteryczne,wiedza pomijana