Kazimierz Radwan-Pragłowski, (1889–1959), psychiatra, uczeń monachijskiego psychiatry Emila Kraepelina (1856–1926) oraz wiedeńskiego psychologa i filozofa Adolfa Stöhra (1855–1921) (Winkler 1928: 4–5). Był twórcą autorskich programów samorozwojowych i motywacyjnych inspirowanych ideami ruchu Nowej Myśli. Propagował je w czasie wykładów, prowadząc kursy i wykłady. Radwan-Pragłowski był autorem szeregu poradników z zakresu autosugestii, wzmacniania woli czy hipnozy. W większości z nich zalecał ćwiczenia oddechowe jako skuteczną i bezpieczną metodę pracy z lękiem, brakiem pewności siebie, niepowodzeniami w życiu prywatnym i zawodowym. Swoją metodę „potęgowania woli”, którą w znacznej mierze oparł na praktykach oddechowych, przedstawił w książeczce Spotęgowanie woli. Praktyczny kurs (1933). Inne jego prace z tego zakresu to m. in. Powodzenie: krótki zarys psychotechniki (1919); Praktyczna lekcja hypnotyzmu (1921); Autosugestia (1928); Sugestja w miłości (1929); Jak stać się mistrzem życia (1929); Jak zdobyć zdrowie, powodzenie, radość życia. Recepty autosugestywne (1930); Spotęgowanie woli. Praktyczny kurs (1933). Radwan-Pragłowski był także znanym w okresie międzywojennym różdżkarzem, autorem pierwszego polskiego podręcznika radiestezji Różdżka czarodziejska. Szkic popularny teorji i praktyki różdżkarskiej (1917).   

Agata Świerzowska

Literatura: Winkler F., 1928, Przedmowa, [w:] K. Radwan-Pragłowski, Autosugestja, Warszawa, s. 3–8.

Słowa kluczowe: Radwan-Pragłowski, oddech, New Thought, ruch Nowej Myśli, hipnoza, różdżkarstwo