Prawda o yodze i naukach tajemnych, Eugeniusz Polończyk (?–1932), Nakładem Autora, druk: „UNIWERSUM”, u. Oboźna 9, Warszawa 1932, ss. 23. Broszurka zawiera dokonaną z perspektywy krytycznej charakterystykę nauk tajemnych, do których zostały zaliczone: teozofia, antropozofia, mazdaznan, masoneria, joga, metapsychologia, astrologia, nauka Paula Sedira czy Prentice’a Mulforda. Wszystkie one zostały uznane za epidemię, która opanowała Europę na skutek kryzysu nauki europejskiej, nie znajdującej rozwiązania problemów życiowych i nie prowadzącej do rozwoju społecznego. W istocie jednak, jak wskazano, nauki te „ani jednej tajemnicy bytu i życia nie odkryły”, mamią natomiast człowieka złudnymi nadziejami i prowadzą go do coraz większego zagubienia. Szkoły europejskie promujące nauki tajemne, jak wskazano, nie rozumieją ich istoty, reinterpretują zgodnie z własnymi wyobrażeniami, a stworzone przez nie praktyki (np. oddechowe, fizyczne, dietetyczne, medytacyjne, modlitewne itp.) nie uwzględniają praw natury rządzących organizmem ludzkim, przez co ich stosowanie jest szkodliwe. Masoneria została ukazana jako organizacja, której działania mają na celu pokonanie i podporządkowanie całej ludzkości. Nauka masonerii bowiem „wytwarza tylko najhaniebniejszą formę niewoli i robi z oddanych jej ludzi ślepe narzędzia zniszczenia”. Propagatorzy nauk tajemnych, tacy jak m. in. Jiddu Krishnamurti, Rudolf Steiner, Otto Hanish, Paul Sedir, Prentice Mulford, Ramacharaka, Peryt Schou, Bo-Yin-Ra zostali scharakteryzowani jako ci, którzy głoszą w sposób cyniczny nauki fałszywe, błędne i prowadzące do zwyrodnienia. Za reprezentantów „wiedzy, mądrości, doskonałości i światłości” działającymi na ziemi z ramienia opatrzności uznani zostali jedynie Chrystus i Budda.

Agata Świerzowska

Literatura: Polończyk E., 1932, Prawda o yodze i naukach tajemnych, Warszawa,  https://polona.pl/item/34619372/4/.

Słowa kluczowe: Polończyk, nauki tajemne, teozofia, antropozofia, joga, mazdaznan, masoneria, Sedir