Tetragram (gr.), tetragrammaton, wyraz złożony z czterech liter J H V H, oznaczający imię Boga. Wyrażenie kabalistyczne, znajdujące swój odpowiednik w „Tetraktys” Pitagorasa.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 81.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic