Pariwradżaka (sans.), „wędrowiec”; miano takie otrzymywał czelad­nik po przejściu pierwszego wtajemniczenia; pierwszy stopień „czeladztwa”.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 65.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic