Papus (dr. Encausse Gerard), zm. w Paryżu 1915 r., jeden z najwybit­niejszych okultystów i kabalistów ostatniej doby, był doktorem 9-ciu fakultetów. Studjował około 30 lat kabałę, poświęcając jednocześnie wiele czasu magji. Założył w Paryżu Szkołę Okultystyczną, w której wykładał filozofję okultystyczną i kabałę. Leczył hipnozą i magne­tyzmem. Z pochodzenia gaskończyk, był pełen humoru i ogólnie lubia­ny dla swej dobroci. Znawca magji ceremonjalnej, umiał wywoływać zjawy astralne. Na dworze cesarskim w Petersburgu wywołał zjawę Aleksandra III, a w roku 1911, ulegając natarczywym prośbom dwóch młodych dyplomatów, Szweda i Rosjanina, wywołał w Lasku Bulońskim zjawę astralną (karoca pełna upiorów). Na widok straszliwej zjawy Szwed z przerażenia dostał obłędu a Rosjanin zapalenia móz­gu. Od tej pory Papus więcej nie dał się nakłonić do wywoływania astralnych zjaw. Pozostawił wiele nadzwyczaj cennych dzieł i prac.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 64.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic