Ochorowicz Juljan [GLEIC]

 

Ochorowicz Juljan, dr. fil., ur. w 1850 r. w Radzyniu, zmarł 1917 r. w Warszawie. Pierwszy w Polsce naukowy badacz hipnotyzmu, telepatji i medjumizmu fizycznego, stworzył podstawowe pojęcia meta­psychiki i uchodzi słusznie za „ojca mediumizmu” w Polsce. Studjo­wał nauki przyrodnicze w Szkole Głównej, następnie w Uniwersy­tecie warszawskim, później poświęcił się studjom psychologji. W roku 1873 uzyskał doktorat filozofji w Lipsku (praca doktorska „Bedingnngen des Bewusstwerdens”). Przez kilka lat przebywał we Lwo­wie, gdzie habilitował się jako docent psychofizjologji. Od r. 1881 przebywa przez dłuższy czas w Paryżu, zajmując się badaniami teoretycznemi i praktycznemi w zakresie hipnotyzmu i magnetyzmu. Tutaj w 1887 r. wydaje kapitalne swoje dzieło „De la suggestion mentale”, do którego przedmowę napisał Ch. Richet. Począwszy od r. 1892 ekspe­rymentuje z Euzapją Paladino i innemi medjami. Wraz z innymi uczo­nymi o sławie europejskiej wchodzi od r. 1905 w skład redakcyjny „Annales des Sciences psychiques”. Osiedla się w 1902 r. na stałe w Wiśle na Śląsku Cieszyńskim i tutaj w latach 1908–1912 prowadzi systematycznie doświadczenia z doskonałem medjum, Stanisławą Tomczykówną. Cenne jego zbiory biblioteczne oraz rękopisy, zawie­rające dorobek jego badań naukowych, rozproszyły się, częściowo zostały rozgrabione a częściowo zaginęły.

Pisma: „Jak należy badać duszę, czyli o metodzie badań psycho­logicznych” (Warszawa 1869), „Miłość, zbrodnia, wiara i moralność” (Warszawa 1870), „O wolności woli” (Warszawa 1871), „Duch i mózg” (Warszawa 1872), „Wstęp i pogląd ogólny na filozofję” (Warsza­wa 1872), „O zasadniczych sprzecznościach, na których się wspiera cala nasza wiedza o wszechświecie” (Lipsk 1872), „O kształceniu własnego charakteru” (Warszawa 1873), „Siła jako ruch” („Ate­neum” 1879), „De l’Ideoplastie” (Paryż 1884), „Kwestja życia po śmierci” (1884), „De la sugestion mentale” (Paryż 1887), „Zjawiska medjumiczne” ,Warszawa 1913), „Psychologja i medycyna” (War­szawa 1917) i wiele innych.

 

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 61–62.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

 

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic