Monada (gr.), filozoficzna nazwa jednostek, pierwiastków duchowych, z których jest złożony wszechświat. Indywidualność człowieka, dążąca do powrotu do Absolutu. We filozofji Pitagorasa wypływa „dwójnia” z wyższej „monady”, pomyślanej jako prawdziwa przy­czyna.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 58.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic