Longinus Dionysius Cassius, sławny krytyk i filozof aleksandryjski (ur. około 213 r. po Chr.). Nazywano go dla jego olbrzymiej wiedzy cho­dzącą bibljoteką. Skazany na śmierć w r. 273 wskutek fałszywego oskarżenia królowej Palmiry Zenobji, jakoby przygotowywał bunt przeciw cezarowi Aureljanowi. Longinus był uczniem Ammoniusa Saccasa, założyciela szkoły neoplatońskiej.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 50.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic