Lemury (łac.), u starożytnych Rzymian błąkające się dusze zmarłych. Według Paracelsusa są to duchy pukające i t. p., przywiązane jeszcze do ziemi, które zwykle wprowadzają w błąd ludzi i powodują roz­maite zjawiska. Patrz: Larwy.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 49.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic