Hermes Trismegistos (Toth, Tet, Theut). „Hermes Trzykroć Największy”, uważany za praojca alchemji i astrologji. Żył podobno za czasów biblijnych w starożytnym Egipcie; według Junctinusa około 1488 roku przed Chr., natomiast według Lenglet’a du Fresnoy około 1800 roku przed Chr. Miał podzielić dzień na 12 godzin, a zodjak na 12 części. Według Klemensa Aleksandryjskiego (Stromata, lib VI) napisał Her­mes 14 dzieł, traktujących o kosmologji, astronomji etc. Przypisuje mu się również autorstwo dzieł „Aphorismi Astrologici” i „Libri de revolutionibus nativitatum”, a od wieku XIII także traktat p. t. „Tabula Smaragdina”. Nazwa tego traktatu pochodzi stąd, że jego tekst miał być wyryty w szmaragdzie, jaki znalazła niewiasta Zara w szkielecie Hermesa, leżącym w jednej z jaskiń Hebronu. Traktat napisany po łacinie stylem zagmatwanym, uważany mimo to za kla­syczne arcydzieło literatury alchemicznej. Nie jest wykluczone, że „Tabula Smaragdina” jest raczej rozprawą gnostyczno-mistyczną, pochodzącą z pierwszych wieków po Chrystusie. Inna wersja podaje, że „tablicą Hermesa” był stół szmaragdowy, przechowywany we wielkiej piramidzie, na którym w hieroglifach mieścił się zupełny wy­kład wiedzy tajemnej.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 34.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic