Manizm (z łac. manes = duchy przodków), cześć oddawana duchom zmarłych przodków; najstarsza forma kultu. W najdawniejszych czasach składano do grobów jadło, broń, przedmioty codziennego użytku, ulubione zwierzęta zmarłego i inne. Wierzono, iż potrawami, napojem i śpiewami przynosi się ulgę duszom (p. Dziady). Rzymianie modlili się do nich jako bóstw domowych (Penaty). Kult przodków rozpowszechniony niemal we wszystkich religjach pierwotnych w Chinach, Indjach, Japonji, Egipcie, Grecji, a obecnie jeszcze w Azji wschodniej, jako też na wyspach Oceanu Spokojnego, stanowi główną część kultu religijnego oraz podstawę organizacji rodziny (p. many).

Źródło: Słowniczek wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1935, R. 7, Z. 5, s. 157.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.

Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słowniczek wiedzy duchowej