Jasnowidzenie, to zdolność widzenia lub poznania istniejących a niewidzialnych rzeczywistości w czasie lub w przestrzeni, leżących poza możliwością poznania zmysłowego, niemożliwych do ujęcia na podstawie ogólnie znanych nam praw przyrody. Przejawia się dzięki jakimś czynnikom wewnętrznym, kształtującym te rzeczywistości w wyczuwalne lub widzialne obrazy. Jasnowidzenie to poznanie wewnętrzne, duchowe, obejmujące zarówno zjawiska czasu przeszłego, teraźniejszego jak i przyszłego. Ogarnia ono horyzonty szerokie, pozwalając widzieć rzeczy w ich materjalnej formie, jako też poznawać niejako ich twórczą siłę, ich ducha. Jasnowidzenie jest stanem normalnym ze stanowiska ducha, pogłębieniem ludzkiej świadomości do granic nieobliczalnych; nie jest ono zjawiskiem nadprzyrodzonem, tylko niewyjaśnionem, opartem na działaniu nieznanych nam jeszcze praw; bywa nieraz dziedziczne, najczęściej połączone z własnościami medjalnemi; zdarza się ono, zarówno u ludzi inteligentnych, jak i u prostaków. Czasem wystąpić może tylko raz w życiu bezpowrotnie lub te żmoże być zdolnością stałę. J. nie jest jednoznaczne z wysokim rozwojem duchowym; naogół rzadko spotykane, jest w pewnym stopniu wrodzone wszystkim ludziom, lecz w stanie utajonym. Objawia się bądźto przy mniejszym lub większym współudziale naszej świadomości, bądź też poza nią (np. u osobników będących w transie). Przedostaje się do świadomości w formie gotowych wyników, powstających z szeregu kojarzeń, które odbywają się w naszej podświadomości. Skala jasnowidzenia jest niezmierzona; w granicach świata fizycznego i w niższych planach niewidzialnego jest dostępne wielu ludziom, natomiast wgląd w sfery świata wyższego dany jest tylko wyjątkowym. Niszczy m. in. tę zdolność alkohol, tytoń i morfina. Od najdawniejszych czasów znanem było jasnowidzenie, a genjalni reformatorzy religijni, jak: Rama, Kryszna, Buddha, Mojżesz wyczytywali w proroczych wizjach dzieje ludzkości i z nich czerpali natchnienie do swych wielkich objawień. Do najwybitniejszych jasnowidzów ostatnich czasów należą m. i.: E. V. Svedenborg (p.), Ch. Leadbeater (p.)) R. Steiner (p.), Fryderyka Hanff [t. zw. jasnowidząca z Prevorst (p.)], Agni Pilchowa (p.), inż. St. Ossowiecki (p.).

Porównaj: Pamiętniki Jasnowidzącej A. P.; „Hejnał” 1933: „Kryptestezja” St. Kowalski.

Źródło: Słownik wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1934, R. 6, Z. 9, s. 284–285.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.

Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słownik wiedzy duchowej