Bilokacja [GLEIC]

 

Bilokacja (łac.), jednoczesne znajdowanie się jednej i tej samej osoby w dwóch miejscach; rozdwojenie, wydzielenie sobowtóra. Zdarza się u niektórych ludzi we śnie, także u świętych. Może być doko­nywane przez ludzi wtajemniczonych w ezoteryczne nauki w każdej chwili, w zależności od ich woli. Niektóre narkotyki mają dopoma­gać do wydzielania sobowtóra, podobnie sen zwykły, sen magne­tyczny i transowy, także wielki wstrząs uczuciowy (niebezpieczeń­stwo).

 

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 13.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

 

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic