Bakiet (franc.: baquett), magnetyczny przyrząd wynaleziony przez Mesmera do celów leczniczych. Składał się z butelek wody magnetyzowanej, umieszczonych w kadzi napełnionej szkłem i żelazem, z której wystawały pręty metalowe, połączone butelkami wewnątrz. Chorzy siadali wokoło bakietu, trzymając w rękach końce prętów i w ten sposób nabierali w siebie magnetyzm; nieraz także wpadali w sen aż do somnambulizmu.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 12.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic