Arundale Jerzy Sidney [GLEIC]
Arundale Jerzy Sidney dr., ur. w 1878 r., wybitny działacz teozoficzny, od roku 1934 prezes Wszechświatowego Tow. Teozoficznego. Do Tow. Teozoficznego wstąpił w 17-tym roku życia, a spotkawszy w 1902 r. Annie Besant i ulegając urokowi jej płomiennego słowa, poszedł za jej wezwaniem, stał się jednym z jej najwierniejszych pomocników i najenergiczniejszych pracowników w Tow. Teozoficznem. Wyjechawszy do Indyj, wziął czynny udział przy zorganizowaniu ośrodka kultury induskiej „Central Hindu College” w Benaresie. Zostaje profesorem historji a wkrótce kierownikiem tej instytucji aż do roku 1913. Wraz z Annie Besant brał udział w kampanji o autonomję Indyj, przez co naraził się na internowanie przez władze angielskie. Po odzyskaniu wolności współdziałał w zapoczątkowaniu wielkiego ruchu wychowania narodowego, zakładając wraz z Rabindranath‘em Tagore hinduski Uniwersytet Narodowy w Madras. Będąc przez jakiś czas ministrem oświaty w księstwie Holkar, utworzył tam t. zw. „Dom Wielkości”, w którym zgromadził portrety wielkich ludzi wszystkich krajów i narodowości, chcąc rozbudzić w młodzieży cześć dla wszystkich wielkości. Wyjechawszy do Australji, został prezesem Towarzystwa Teozoficznego i zbudował w Sydney teozoficzną radjową stację nadawczą na całą półkulę, zapoczątkował wielki ruch patrjotyczno-obywatelski i założył ligę p. n. „Wszystko dla Australji”, która w krótkim czasie zdobyła 100.000 członków. W latach 1927 i 1931 objechał Europę i Amerykę z odczytami o prawdziwym patrjotyźmie, obowiązkach obywatelskich i służbie społecznej. Całe jego życie i działalność jest realizowaniem w czynie zasad teozofji. Z pism: „Myśli o – U stóp Mistrza”, „Nirwana”, „Góra Everest”, „Ty”, „Życzliwość i wolność”.
Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 9.
* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.
Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic