Aleksandryjska szkoła, słynąca przez długi czas w Aleksandrji (Egipt), siedzibie wielu uczonych i filozofów. Aleksandrja sławną była z bibljoteki, założonej przez Ptolomeusza Sotera (zm. w r. 282 po Chr.), obejmującej według Aulusa Gelliusa około 700.000 manuskryptów. Istniało tu również „Muzeum” – pierwsza w naszem słowa znacze­niu akademja umiejętności i sztuk pięknych. Tu była również siedziba uczonych tej miary jak Euklides, ojciec naukowej geometrji, Apollonjusz z Pergi, autor słynnego dzieła o stożkach ściętych i arytme­tyk, Nikomachos, Hierophil, Erasistratos i in.

O wiele większą sławę zdobyła jednak Aleksandrja dzięki eklek­tycznej czyli nowo-platońskiej szkole, utworzonej w r. 173 po Chr. przez Ammonjusza Sakkasa. Wyszły z niej takie osobistości histo­ryczne jak Orygines, Plotyn, żyd Filon, Jamblichus, Porfirjusz, Kle­mens Aleksandryjski, mądra Hypatja. Tu również wzięła swój począ­tek znakomita szkoła gnostyków.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 7.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic