Ain Soph (hebr.), bezkresne, nieogarnione bóstwo. Starożytni mędrcy hebrajscy w swoich spekulacjach religijno metafizycznych uważali Ain Soph za Jedyny Pierwiastek, abstrakcję równoznaczną z Parabrahmanem. U nowszych kabalistów pierwiastek ten staje się już „Bogiem Najwyższym”, poza którym nic więcej nie istnieje. Kabaliści chaldejscy uważali Ain Soph za coś, co istnieje „bez kształtu i właściwości, a daje się porównać tylko samo z sobą”.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 6.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic