Eugeniusz Dąbrowski, (1901–1970), polski ksiądz katolicki, biblista i religioznawca; zajmował się także zagadnieniem manicheizmu. Tłumacz Nowego Testamentu z łaciny (Pismo św. Nowego Testamentu. Wstęp, nowy przekład z Wulgaty, Poznań 1947) i greki (Pismo św. Nowego Testamentu. Wstęp, nowy przekład z języka greckiego, Poznań 1961). Autor m. in. następujących prac: Przemienienie Chrystusa według Ewangelji synoptycznych, Warszawa 1931; Chrystianizm a judaizm, Warszawa 1935; Dzieje Pawła z Tarsu, Warszawa 1947; Nowy Testament na tle epoki. Geografia, historia, kultura, t. 1–2, Poznań 1958; Odkrycia w Qumran nad Morzem Martwym a Nowy Testament, Poznań [1960]; Religie Wschodu, Poznań 1962. Redaktor pracy zbiorowej Religie świata, Warszawa 1957.

Polski badacz poświęcił manicheizmowi artykuł Ze świeżo odkrytych papirusów manichejskich (1934), w którym przedstawił stan badań nad tą religią oraz dał przegląd treści koptyjskich tekstów manichejskich pochodzących z nowego odkrycia w Medinet Madi w Egipcie. Biograf ks. Dąbrowskiego Piotr Nitecki umieszcza jego zainteresowania „religią Światłości” w kontekście badań nad relacją chrześcijaństwa do kultury świata starożytnego. Chodzi tu przede wszystkim o osiągnięcia archeologii biblijnej i odkrycia w Oksyrynchos, Nag Hammadi i w Qumran (Nitecki 1982: 134–143).

Mariusz Dobkowski

Literatura: Kudasiewicz J., 1979, Dąbrowski Eugeniusz, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 3, Lublin, kol. 1063–1064; Nitecki P., 1982, Ksiądz Eugeniusz Dąbrowski. Apostoł Pisma Świętego (1901–1970), Warszawa.

Słowa kluczowe: manicheizm, Eugeniusz Dąbrowski