Sędziwój (Sendivogius) Michał, ur. w r. 1556 pod Krakowem, zm. 1663, sławny polski alchemik, często mylnie uważany za Setoniusa, od którego otrzymał jedną uncję tynktury, przy pomocy której przepro­wadzał udatne transmutacje w Pradze. Pozostawił kilka traktatów o alchemji, m. i. „Nowe światło chymiczne, ze źródła przyrody i doświadczenia ręcznego wydobyte (Novum Lumen Chymicum)”. W pismach swych używał pseudonimu Cosmopolitanis i kryptonimu Divi Leschi genus amo (Boskiego Lecha ród kocham), który zawiera ukryte litery jego imienia i nazwiska. Znany jest obraz Matejki, wy­obrażający Sędziwoja w chwili, gdy okazuje królowi Zygmuntowi Augustowi wydobytą z tygla sztabę złota.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 73–74.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic