Różokrzyżowcy, Bractwo Różokrzyżowców – nazwa jednej z najwięk­szych i najlepszych szkół ezoterycznego mistycyzmu chrześcijań­skiego. Początki tego ruchu sięgają pono epoki faraonów. Za założy­ciela Różokrzyżowców w Europie uchodzi legendarny Christian Rosenkreutz, żyjący na przełomie XII i XIV wieku. Członkami Bractwa Różokrzyżowców byli: wirtemberskl teolog Jan Walenty Andreae (autor „Chymische Hochzeit Christiani Rosenkreutz” i „Fama Fraternitatis Rosae Crucls”), Jan Amos Komensky, Robert Fluld, Roger Bacon, Szekspir i i. W nowszych czasach napotykamy epigonów Różokrzyżowców w różnych krajach, których nauki, ujęte w sym­boliczną szatę, noszą widoczne piętno współczesnych stosunków. Jednym z poważniejszych współczesnych kierunków różokrzyżowych jest Międzynarodowe Stowarzyszenie Różokrzyżowców (The Rosicrucian Felowship) z siedzibą centrali w Oceanside w Kalifornji, posiadające szereg t. zw. centrów w większych miastach Europy i Ameryki.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 71.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic