Mały palec, zwany także palcem Merkurego, po kciuku najważniejszy; oznacza zręczność, giętkość, przenikliwość i inteligencję. Jeżeli jest on odpowiednio długi, to przejawia silę duchową i wpływ na otoczenie; jeżeli jest krótki, oznacza osobników o powolnem przyswajaniu sobie nowych idei, a jeżeli jest nazbyt długi, wyraża chytrość, obłudę i skłonność do krętactwa. Gdy jest trochę dłuższy od normalnego (w stosunku do innych palców) świadczy, że dana osoba jest dokładną, drobiazgową i posiada dar ujmowania sobie ludzi; natomiast gdy jest gruby, cechuje osobników ociężałych i nieokrzesanych. Części pierwszej (paznokciowej) tego palca przypisują wymowność, części drugiej (środkowej) – bystrość umysłu, części trzeciej (dolnej) – obrotność w handlu. Długość falang (członów) pozostaje w stosunku prostym do własności, które symbolizują: jeżeli część pierwsza jest najdłuższa kosztem dwóch innych falang, to dana osoba jest bardzo wymowną, gdy druga część najdłuższa, to ma zdolność szybkiego orjentowania się, zaś gdy trzecia część jest najdłuższa, to jest bardzo obrotną w handlu (p. Chirologja).

Źródło: Słowniczek wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1936, R. 8, Z. 1, s. 44.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.

Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słowniczek wiedzy duchowej