Lewitacja ["Hejnał"]
Lewitacja (łac.), unoszenie się w górę i zawisanie w powietrzu ciał materjalnych (krzeseł, stolików lub medjum) bez pomocy jakiejkolwiek siły fizycznej i wbrew prawu ciążenia (grawitacji). Na oznaczenie zjawisk, dotychczas jedynie peryfrazami określonych, użyto słowo l. po raz pierwszy w Oxford Dictionary z r. 1875. Lewitację podzielić można na: autolewitację, lewitację w ekstazie, l. hipnotyczną i medjumiczną, l. pod wpływem narkotyków oraz l. zbiorową. Zjawiska lewitacji były przedmiotem opisów i badań od czasów najdawniejszych aż do czasów obecnych i zostały wielokrotnie udowodnione. Już w zamierzchłej starożytności znane były wypadki lewitacji. Według podań indyjskich już Gotama oraz przodek jego Maha Sammata jako też i Buddha posiadali zdolność unoszenia się w powietrzu. Damis, uczeń Apolonjusza z Tyany opisał zbiorową lewitację ówczesnych braminów. Przydomek aerobaty, tj. chodzącego po powietrzu miał Abaris, kapłan świątyni Apolla i nauczyciel Pitagorasa. Karmelita Dominikus w obecności króla hiszpańskiego i całego dworu został uniesiony w powietrze; również św. Agnieszka unosiła się w powietrzu. Zaś w XVII w. Józef z Kopertyny (de Copertino) unosił się do wysokości nawy kościelnej i szczytów drzew, a kilkakrotnie podczas swoich lewitacyj podnosił nawet ludzi z sobą. Cesarz Franciszek, małżonek cesarzowej Marji Teresy, miał na swoim dworze medjum, nazwiskiem Schindler, który posiadał zdolność unoszenia się w powietrze na żądanie. Albert de Rochas był świadkiem lewitacji w czasie seansu z Eusapją Palladino. Znakomity uczony profesor Dr. Crookes zebrał imponujące świadectwa lewitacji medjum Home. Doświadczenia nad lewitacją w ostatniej dobie obecnego stulecia dokonano z medjum Rudi Schneiderem. (Por.: Hejnał 1930 r. zeszyty 11 i 12 oraz 1931 r. zeszyty 1–3 „Zagadnienie lewitacji” J. Kalety).
Źródło: Słowniczek wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1935, R. 7, Z. 1, s. 30.
* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.
Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słowniczek wiedzy duchowej, Buddha, mediumizm