Ksenoglossja (gr. „ksenon” = obcy, „glossa” = język), zdolność posługiwania się obcemi językami, których się nie zna, nie uczyło ani nawet nie słyszało. W stanie transu u niektórych osób (sensytywnych) występuje zdolność przemawiania obcym i nieznanym im językiem. Historja medjumizmu zanotowała wiele przypadków, w których medjum władało obcym i nieznanym mu językiem. Bozzano E. zebrał 41 wypadków ksenogl. w zajmującej monografji, zaś wielki badacz Aksaków przytacza również kilka wypadków („Animizm i spirytyzm”).

Źródło: Słowniczek wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1934, R. 6, Z. 12, s. 378.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.

Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słowniczek wiedzy duchowej, mediumizm, spirytyzm